FORTYFIKACJE NYSKIE
Nysa posiada wspaniale zachowany system fortyfikacji. Większość przetrwałych do dziś obiektów pochodzi z XVII wieku, choć pierwsze fortyfikacje drewniano - ziemne otoczyły Nysę w drugiej połowie XIII wieku. Szerokie prace nad umocnieniami przeprowadzono w czasach panowania Habsburgów (Nysa należała wówczas do Królestwa Czech). Kolejne przebudowy przypadły na okres władania Prus, kiedy to Fryderyk II, doceniając strategiczne położenie Nysy, przekształcił miasto w nowoczesną silną twierdzę. Współcześnie, mimo licznych zniszczeń, zespół twierdzy jest unikalnym przykładem inżynierii i architektury fortecznej. Obecnie trwają prace rewitalizacyjne wybranych obiektów fortecznych, które łącznie zajmują około 80 ha i znajdują się na nieruchomościach o powierzchni ok. 230 ha.
Najbardziej znana foryfikacja to Fort Prusy zbudowany w latach 1743-1745, rozbudowany w latach późniejszych m.in. o system chodników kontrminerskich. Od 1859 r. służył jako koszary, później więzienie, a od 1914 jako magazyn sprzętu wojskowego. Fort miał zabezpieczać tereny, z których można było prowadzić ostrzał miasta. Ma kształt pięcioramiennej gwiazdy, wewnątrz której znajdują się dwukondygnacyjne kazamaty, a na dziedzińcu studnia. Kleszcze fortu otoczone są suchą fosą, z zachowanym fragmentem zwodzonego mostu. W 1907 r. przed bramą wzniesiono wieżę ciśnień, niszcząc przyległe nasypy ziemne.