Kościół pw. św. Jana Ewangelisty jest jednym z nielicznych, nietypowych i słynnych kościołów obronnych w Europie Środkowej. Ta ciekawa budowla sakralna przyciąga wielu odkrywców i podróżników. Potężna wieża, wraz z dachem wykończonym w formie „jaskółczych ogonów” jest dominantą całego miasta i okolicy. Świątynia jest typowym przykładem sakralnej architektury gotyckiej z licznymi elementami innych stylów architektonicznych m.in. renesansowego, barokowego czy neogotyckiego, ze względu na wielokrotne przebudowy na przestrzeni wieków. W roku 1350 r. rozpoczęto budowę kościoła, której inicjatorem był prawdopodobnie urzędujący wówczas biskup wrocławski Przecław z Pogorzeli. W XV wieku do kościoła dobudowana została kaplica pw. Najświętszej Maryi Panny, w której po dziś dzień znajduje się ołtarz wyrzeźbiony z jednego kawałka piaskowca, unikatowy na skalę europejską. W XVI wieku doszło do znaczącej zmiany funkcji kościoła, świątynia nabrała charakteru obronnego w obawie przed najazdem Turków na Paczków. Wówczas przekształcono dachy, nadbudowano mury tarczowe z attyką, natomiast we wnętrzu kościoła wybudowano kamienną studnię „tatarską”, która służyć miała mieszkańcom w przypadku oblężenia. To właśnie jedyna studnia umieszczona we wnętrzu kościoła jest ewenementem na skalę europejską. Cenne wyposażenie świątyni to m.in. zabytkowe rzeźby, neogotycki ołtarz główny oraz bogactwo gotyckich sklepień, które nabierają także te najrzadziej stosowane na Śląsku, wyjątkowe formy.