KOŚCIÓŁ PW. ŚW. ANNY W OLEŚNIE

Drewniany kościół pw. św. Anny z XVI w. to najbardziej znany zabytek w Oleśnie. Uznawany jest za jeden z największych i najciekawszych kościołów drewnianych w Europie. Budowla nazywana jest „oleską różą zaklętą w drewno” z uwagi na swój charakterystyczny kształt – została zbudowana na planie pięciopłatkowego kwiatu róży widniejącego także w herbie miasta.
Powstanie kościoła pątniczego w Oleśnie związane jest z legendą o cudownym ocaleniu dziewczyny o imieniu Anna przed zbójcami, dzięki wstawiennictwu św. Anny. Na sośnie, która stała się schronieniem dla dziewczyny, zawieszono drewnianą rzeźbę św. Anny Samotrzeciej ufundowaną przez rodzinę ocalonej. Miejsce to wkrótce stało się celem pielgrzymek wiernych z okolicy. W 1444 r. mieszczanie olescy wznieśli drewnianą kaplicę poświęconą św. Annie, która miała wielkość prezbiterium dzisiejszego kościoła i otaczała pień „cudownej sosny”, której obcięto koronę, a na pniu umieszczono białą, owalną tabliczkę z napisem: „Czcigodna stara sosna, pod którą jedna panienka za wstawiennictwem Anny Świętej od śmierci uratowana była. Lipiec 1444”.
Ten misternie tkany przez stulecia oleski cud architektury drewnianej uzyskał zaszczytny tytuł Pomnika Historii w jubileuszowym dla tego sanktuarium roku – 500-lecia jego konsekracji. Tym samym znalazł się on w poczcie sześciu Pomników Historii na Opolszczyźnie. Kościół św. Anny stanowi dziś pomnik historii, ale także żywego kultu św. Anny i kultury, którego architektoniczne piękno i logika konstrukcyjna nie pozwala przejść obojętnie. Przyciąga swoją osobliwością. Jest drogocennym klejnotem w koronie polskich drewnianych kościołów. Kościół znajduje się na Szlaku Drewnianego Budownictwa Sakralnego.
Makieta kościoła pw. św. Anny w Oleśnie, była prezentowana na światowej wystawie sztuki architektonicznej w Nowym Jorku, obok takich słynnych obiektów, jak np. wieża Eiffla.