ŚCIEŻKA PRZYRODNICZO-DYDAKTYCZNA "DOLINĄ BYSTREGO POTOKU NA BISKUPIĄ KOPĘ"
Długość trasy: 7,4 km, czas przejścia 2h 15'.
Ścieżka rozpoczyna się przy drodze powiatowej z Jarnołtówka do Pokrzywnej na przeciwko siedziby Opolskich Parków Krajobrazowych w Pokrzywnej. Wiedzie doliną Bystrego Potoku - górskiego strumienia z krystalicznie czystą wodą, w której żyje min. pstrąg potokowy i strzebla potokowa. Poczałkowo ścieżka prowadzi drogą szutrową.
Po przejściu około 100 metrów ścieżka przechodzi mostkiem na drugi brzeg Bystrego Potoku i pozostawiając po prawej stronie pole biwakowe z kręgiem do palenia ognia i kapliczkę, biegnie w kierunku nieczynnej starej skoczni narciarskiej. Obecnie zobaczyć tu można jedynie pozostałości dobiegu, zarośnięty próg i szeroki betonowy most na potoku. Dalej po lewej stronie ścieżki na uwagę zasługują ciekawe wychodnie skalne w postaci wysuniętych ambon. 200 m dalej ścieżka dochodzi do przystanku nr 1 – „Gwarkowa Perć”. Jest to wyrobisko o powierzchni 1.200 m2 powstałe po eksploatacji łupków fyllitowych, wykorzystywanych lokalnie do celów budowlanych (pokrywanie dachów, okładanie ścian domów). W pobliżu „Gwarkowej Perci” odnaleźć też można zakratowane wejście do częściowo zasypanej, kilkunastometrowej starej sztolni, powstałej po eksploatacji szlachetnych kruszców (złota) lub kamieni. Z ostemplowanego belkami wnętrza przez cały rok wypływa lodowata woda. Prowadzone od kilku lat obserwacje potwierdziły, że wnętrze sztolni jest miejscem hibernacji rzadkich gatunków nietoperzy: podkowca małego (Rhinolophus hipposideros), nocka rudego (Myotis daubentoni), nocka dużego (Myotis myotis) i mroczka pozłocistego (Eptesicus nilssoni). Żyje tu również wiele ciekawych gatunków skorupiaków (Crustacea) i pajęczaków (Arachnida). Ścieżka pozostawia z boku "Gwarkową Perć" i biegnie dalej drogą kilkakrotnie przekraczając Bystry Potok dochodzi do przystanku nr 2 - „Cicha Dolina”.
Podziwiać tu możemy objęty ochroną rezerwatową las mieszany, w którym największy udział powierzchniowy mają lite lasy bukowe (Fagus silvatica) w wieku od 100 do 150 lat. W dalszym przebiegu ścieżka wspina się w górę. Po przejściu stromego kamienistego źlebu ścieżka dociera do Górskiego Domu Turysty PTTK położonego na północnym stoku Biskupiej Kopy. Stąd już w kilkanaście minut dotrzeć można do przystanku nr 3 – „Biskupia Kopa” ulokowanego na najwyższym wzniesieniu Opolszczyzny (889 m n.p.m.). W 1890 roku wybudowano tu drewnianą wieżę widokową, którą w roku 1898 zastąpiono murowaną. Nadano jej imię cesarza Franciszka Józefa. Obecnie za niewielką opłatą można z niej podziwiać wspaniałe widoki: na Zlaté Hory, Pradziada, Srebrną Kopę, okolice Prudnika i Głuchołaz. Na szczycie Biskupiej Kopy kończy się wędrówka zieloną ścieżką przyrodniczo-dydaktyczną.
Opracowano na podstawie materiałów informacyjnych ZOPK.
Oznakowanie wszystkich ścieżek – biały kwadrat z zieloną przekątną.
Podany adres do PTTK Głuchołazy
